zendegi name

به راه صدها قصه دیدم

سفر کردم حکایت ها شنیدم

نفهمیدم چه شد تا این که روزی

سر کوی رفیقق بازی رسیدم

به هر باغی رسیدم از سر شوق

ز هر دسته گلی یک شاخه چیدم

غلامم چاکرم لوتی بفرما

همین ها شد همه عشق و امیدم

بدون هیچ حرفی یا سوالی

پیاله هر کسی داد سر کشیدم

ولی افسوس با هر که نشستم

رفاقت کردم و خیری ندیدم

چشام بارونی و قلبم شکسته

از این دنیا و اهلش دل بریدم...